Η παχυσαρκία εκτός από θέμα αισθητικής είναι μείζον πρόβλημα υγείας.
Υπολογίζεται ότι οι παχύσαρκοι έχουν μειωμένο προσδόκιμο επιβίωσης μία δεκαετία σε σχέση με το αναμενόμενο. Εμφανίζουν δε πολύ συχνότερα υπέρταση διαβήτη, καρδιοαναπνευστικά προβλήματα και κάποιες μορφές καρκίνου.
Πλέον η παχυσαρκία θεωρείται πρόβλημα δημόσιας υγείας, σε αντίστοιχο βαθμό με τα ναρκωτικά και το κάπνισμα , η Ευρωπαική Επιτροπή πρόσφατα κήρυξε πόλεμο, λαμβάνοντας μέτρα στο επίπεδο της πρόληψης.
Μέχρι τώρα τα αποτελέσματα στο επίπεδο της θεραπείας ήταν ιδιαίτερα απογοητευτικά.
Λαπαροσκοπική χειρουργική
Η κατάργηση της χειρουργικής τομής
Επανάσταση στην θεραπεία της παχυσαρκίας
Η τεχνική αυτή επιτρέπει πρόσβαση στον κοιλιακό χώρο χωρίς τομή του κοιλιακού τοιχώματος , με την χρήση οπτικών ινών, βιντεοκάμερας και ειδικών χειρουργικών εργαλείων.
Ο μετεγχειρητικός πόνος είναι πρακτικά ανύπαρκτος , οι επιπλοκές ελαχιστοποιούνται, εφόσον δεν πραγματοποιείται τομή στο δέρμα και η παραμονή στο νοσοκομείο ελαττώνεται σημαντικά.
Η λαπαροσκοπική τεχνική εφαρμόζεται πλέον στην Ελλάδα σε βάση ρουτίνας για τις περισσότερες χειρουργικές επεμβάσεις .
Χρειάζεται εμπειρία και ομαδική συνεργασία.
Γαστρικός δακτύλιος.
Τα τελευταία χρόνια διεθνώς έχει καθιερωθεί μία επαναστατική μέθοδο που αλλάζει ριζικά ην θεραπεία της παχυσαρκίας .
Η τοποθέτηση του γαστρικού δακτυλίου είναι ένα είδος διαμερισματοποίησης του στομάχου.
Ο δακτύλιος τοποθετείται γύρο από το στομάχι το οποίο παίρνει τη μορφή κλεψύδρας και έτσι ο ασθενής νιώθει στομαχική πληρότητα με μικρές ποσότητες τροφής .
Η μέθοδος αυτή θεωρείται σήμερα η κατεπιλογήν ένδειξη για την νοσηρή παχυσαρκία .
Οι μορφές παχυσαρκίας που χρήζουν διαφορετικής αντιμετώπισης είναι τα άτομα που ξεπερνούν τα 200 κιλά ή που τρέφονται σχεδόν αποκλειστικά με γλυκά ή ρευστές τροφές πλούσιες σε θερμίδες, για τις οποίες προτείνονται διαφορετικά είδη γαστρικής παράκαμψης.
Το σημαντικό με την τοποθέτηση του γαστρικού δακτυλίου είναι ότι η απώλεια βάρους γίνεται προοδευτικά φυσιολογικά χωρίς εξουθενωτική δίαιτα .
Η τοποθέτηση του γαστρικού δακτυλίου δεν αποτελεί το τέλος αλλά την αρχή μιας διαδικασίας όπου ο ασθενής , διαθέτοντας επιτέλους σύμμαχο τον δακτύλιο, βγαίνει νικητής μιας ασθένεια που μέχρι πρόσφατα εθεωρείτο ανίατη από τους ιατρούς και από τους παχύσαρκους .
Από Την Ιατρό Δέσποινα Μυλωνάκη
Χειρουργό Διδάκτωρ Πανεπιστημίου Αθηνών