Σχεδόν όλες οι γυναίκες με καρκίνο του μαστού, ανεξάρτητα από το στάδιο, υποβάλλονται σε
χειρουργική επέμβαση για την απομάκρυνση των άρρωστων ιστών. Κατά τη διάρκεια της επέμβασης ο χειρούργος μπορεί να προχωρήσει και στην αφαίρεση των μασχαλιαίων λεμφαδένων.

Για να ξέρουμε εάν αυτοί εμπλέκονται χρησιμοποιείται όλο και πιο συχνά η μέθοδος του λεμφαδένα φρουρού

δηλαδή εντοπίζεται ο πιο κοντινός λεμφαδένας στον καρκίνο και αν αυτός αποδειχτεί ότι στερείται καρκινικών κυττάρων στο μικροσκόπιο, δεν πειράζονται οι υπόλοιποι.

Αντιθέτως προχωρούν στην εκκένωση της μασχαλιαίας κοιλότητας. Μερικές φορές είναι απαραίτητη η αφαίρεση περισσοτέρων του ενός τεταρτομορίου του στήθους.

Σε αυτή την περίπτωση μιλάμε για μαστεκτομία μερική ή τμηματική όπου και αυτή ακολουθείται από ακτινοθεραπεία. Στις αρχικές μορφές καρκίνου(στάδιο 1 κ’ 2) πραγματοποιήτε τεταρτεκτομή ακολουθούμενη από ακτινοθεραπεία. Μερικά κέντρα εχουν την δυνατότητα διεγχειρητικής ακτινοβολίας, δηλαδή ακτινοθεραπεία εντός του χειρουργείου.

Το μεγαλύτερο μέρος των ασθενών με καρκίνωμα του πόρου in situ ακολουθεί την ίδια διαδικασία.

Πιο προχωρημένες μορφές καρκίνου αντιμετωπίζονται με την ολική αφαίρεση του μαστού σύμφωνα με μια τεχνική που ονομάζεται ριζικά μετατρεπόμενη μαστεκτομίαπου περιλαμβάνει την αφαίρεση του αδένα (του μαστού), των μασχαλιαίων λεμφαδένων, μερικές φορές μερική ή ολική αφαίρεση του θωρακικού μυ και συχνά του δέρματος που καλύπτει την περιοχή.

Κατά τη διάρκεια της εγχείρισης, η πλαστική αποκατάσταση μπορεί να είναι άμεση.

Παρά την χειρουργική αφαίρεση του καρκίνου υπάρχει πάντα ο κίνδυνος επιπλοκών ο οποίος οφείλεται σε μικροσκοπικά κύτταρα που αποκολλήθηκαν από τις αρχικές μάζες και εξαπλώθηκαν στο σώμα. Για αυτό το λόγο στο μεγαλύτερο μέρος των ασθενών προτείνεται μια θεραπεία με αντικαρκινικά φάρμακα, έτσι ώστε να τα εξαλείψουν. Ακόμη και στις περιπτώσεις των πρώιμων καρκίνων (στάδιο 1 και 2) η χημειοθεραπεία είναι χρήσιμη ίσως περισσότερο και από τα προχωρημένα στάδια λόγο το ότι ο καρκίνος δεν πρόλαβε να προκαλέσει πολλές βλάβες, οπότε το κέρδος, μιλώντας για τα έτη της επιβίωσης είναι μεγαλύτερο.

Τα τελευταία χρόνια εξαπλώθηκε και η χρήση της βοηθητικής χημειοθεραπείας, δηλαδή χορηγείται πριν από την επέμβαση για να μειώσει την διάσταση και την επιθετικότητα του καρκίνου.

Η ακτινοθεραπεία διαρκεί λίγα λεπτά και επαναλαμβάνεται 5 φορές την εβδομάδα μέχρι 6 εβδομάδες συνεχόμενες με φάρμακα. Όταν ένας καρκίνος του μαστού αφαιρείται στέλνεται στο εργαστήριο για να μελετηθεί η παρουσία διαφόρων υποδοχέων για τα οιστρογόνα και για και για την προγεστερόνη, δύο εκ των θηλυκών ορμονών. Οι ασθενείς των οποίων ο καρκίνος είναι θετικός στους υποδοχείς των οιστρογόνων μπορούν να χρησιμοποιήσουν φάρμακα που μπλοκάρουν τα οιστρογόνα όπως το Tamoχifen το οποίο χορηγείται σε χάπια μέχρι 5 χρόνια μετά την εγχείρηση. Αυτό το φάρμακο μειώνει δραστικά τις επιπλοκές μα έχει παρενέργειες που προκαλούν εμμηνόπαυση σε χημική βάση.

Ο όγκος εξετάζεται από τον παθολογοανατόμο για να εντοπίσει την παρουσία ενός υποδοχέα που ονομάζεται HER-2/NEU αν αυτό βρίσκεται σε μεγάλες ποσότητες τότε αυξάνεται ο κίνδυνος των επιπλοκών. Γι’αυτό το λόγο προτείνεται εδώ και λίγα χρόνια στις γυναίκες θετικές σ’αυτή την εξέταση να παίρνουν ένα βιολογικό φάρμακο που ονομάζεται Trastizubam μια ουσία που μπλοκάρει τους υποδοχείς και απαγορεύει στον όγκο να αναπτυχθεί. Άλλα βιολογικά φάρμακα είναι υπό μελέτη.